2814 | மலர்தலை யுலகிற் புன்னெறிச் சமயர்
வாய்ப்பிதற் றுரை மனங் கொளாது,
பலர்கொள்பூ தியுங்கண் மணியுமைந்
தெழுத்தும்பற்றியா னுய்யுமா றருள்வாய்,
வலனுடைத் திகிரிப் படையினான்
வணங்க வரமுகி லெனவுள மதித்துக்,
கலபமா மயில்கள் களிசிறந்தாடுங்
கற்குடி மாமலைப் பரனே. | 1 |
2815 | பண்வழுக் குற்ற வீர்ஞ்சொலர் மையற்
பரப்பினை நயந்துபா ராட்டிப்,
புண்வழுக் குற்ற மெய்யினைச் சுமந்தேன்
பொய்யினைப் போக்குநா ளுளதோ,
வெண்வழுக் குறுவா னவர்கள்பொன் மோலியிணைந்
திணைந் துரிஞவீழ் துகளாற்,
கண்வழுக் குறுவின் மேருவேபோலுங்
கற்குடி மாமலைப் பரனே. | 2 |
2816 | இட்டமா விரையாக் கலிபிழைத் தாரென்
றிருங்கிளைதந்தை தாய் மனையாள்,
பட்டபால் வாய்ச்சே யொறுத்தகோட்
புலியார்பத்திபெற் றுய்யுநா ளுளதோ,
வட்டமாய் நடுப்பொன் மானந்தாங்குதலால்
வரத்தகா தவருங்கண் டனாதிக்,
கட்டறுத் துய்ய வருட்குறியாகுங்
கற்குடி மாமலைப்பரனே | 3 |
2817 | நளிமனம் வாக்குக் காயமூன் றாலு
நனிமுயன் றவர்கொணின் னருளை,
யொளிர்பசும் பொன்செய் கொழுக்கொடு
வரகுக்குழுதயான் கொள்வது முளதோ,
குளிறுமா மேகந் தவழ்ந்துறைபிலிறறுங்
குளிர்க்குடைந் தாலென வுடலிற்,
களிவரக் காந்தட் டழல்வளர்த் தணைக்குங்
கற்குடி மாமலைப்பரனே | 4 |
2818 | மங்கைமூக் கரிந்த தொன்றுமோ போது
மாமலர் தொட்டது கரமென்,
றங்கையுந் துணித்த வன்பரோ வடியா
ரஃதிலா வெமர்களோ வடியார்,
பங்கமி றவத்தா னினதுசா ரூபம்
பயனுறப் பெற்றென வானக்,
கங்கையு மதியு முடிதரித் தோங்குங்
கற்குடி மாமலைப்பரனே | 5 |
2819 | புண்ணிய வடிவாம் வேடர்தம் பிரானார்
பொன்னடித் தாமரைச் செருப்பு,
மண்ணிடைத் தோய வேட்டஞ்செய் நாளவ்
வழிப்புலாய்க் கிடப்பினு முய்வே,
னெண்ணுவ தினியா திமையவருலக
மிறுதிநா ளழிவது நோக்கிக்,
கண்ணகன் குடுமி மதியினா னகைக்குங்
கற்குடி மாமலைப்பரனே | 6 |
2820 | மறைநெறி வழாத புகலிகா வலனார்
வளங்கொளோத் தூரிலாண் பனைகாய்,
நிறைதர வருள்கால் யானுமோர் பனையாய்
நிற்பினு முய்வனென் செய்வே,
னிறைவநின் றனக்குப் போர்வையுமுடையு
மீந்தவென் றாதரித் தாற்போற்,
கறையடி புலிகள் பயிலவீற்றிருக்குங்
கற்குடி மாமலைப்பரனே | 7 |
2821 | மண்பொழி தானக் களிற்றொடு பாகர்
மடிந்தது போதுமோவெனையும்,
புண்பொழிவாளாற்கொல்லுமென் றவர்
வாழ் புரங்குடியிருப்பினு முய்வே,
னொண்பொழி லேத்தச் சிவானந்த வெள்ள
மூற்றெழத் தவஞ்செயு மடியார்,
கண்பொழி நீரோ டருவிநீர் பாயுங்
கற்குடி மாமலைப்பரனே | 8 |
2822 | யாதனின் யாத னினீங்கியா னோத
லதனின தனினிலனெனமுன்,
னோதிய பெரியோர் வார்த்தையும் பேணா
துழல்கொடியேற்கருள் குவையோ,
மேதகு புழுகு நானமு முகிலும்
விரைதருமாரமு நூற்றுக்,
காதநாற் றிசையுங் கமழ்தருந் தெய்வக்
கற்குடி மாமலைப் பரனே. | 9 |
2823 | சாவிபோ மற்றைச் சமயங்கள் புக்குத்
தவறுறேல் சைவ சித்தாந்த,
மோவுறே லெனமுன் வாய்மலர்ந் தவர்த
முரைவழி நிற்குமாறருள்வாய்,
பாவிய பாகற் கோட்டினிற் பற்றிப் படர்கறிக்
கொடியினைவணக்கிக்,
காவளர் சார லருவிகல் லெனப்பாய்
கற்குடி மாமலைப்பரனே. | 10 |
2824 | மெல்வினை ஞானம் வல்வினை
ஞான மிளிரிவை பத்திவை ராக,
நல்வினை யென்ப ரவற்றிலோர் வினையு
நண்ணிலேன் றீவினை யன்றிச்,
செல்வழி யருள்வா யகத்திரு டனைநின்
றிருவருளோட்டல்போற் புறத்துக்,
கல்லரு மிருளை யராமணி யோட்டுங்
கற்குடி மாமலைப் பரனே. | 11 |
2825 | மெய்யெலா முரோமஞ் சிலிர்ப்பவென்
புருக விழிகணீர் சொரியவன் புருவா,
யையநின் புகழே பேசிடார் நாவா
யளக்கரின் மிதக்குநாவாயே,
தெய்வமங் கையர்கள் சுனைகுடைந் தேறித்
திருமகப்பெறுவரம் வேண்டிக்,
கைகளேந் துதல்போற் காந்தள்கண்
மலருங்கற்குடி மாமலைப் பரனே. | 12 |
2826 | செயிரறு நினது திருவருள் காட்டுந்
திறத்தினாற் காண்பதை யன்றிப்,
பயிறரு கல்வி கேள்வியா னின்னைப்
பளகறக் காணவும் படுமோ,
வயிரமா மலைச்செம் மணிக்குவால் பச்சை
மணிக்குவா லொடுபிறங் கிடுதல்,
கயிலைநீ யுமையோ டிருப்பது தெரிக்குங்
கற்குடி மாமலைப் பரனே. | 13 |
2827 | ஏந்தறற் செறுவிற் செந்நெலுட் பதடி
யென்னவிப் புவியிடைப் பிறந்த,
மாந்தருட் பதடி யானயான் மூல மலத்தொட
ரறுத்துய்வ தென்றோ,
பாந்தளின் மிசைக்கண் படுக்குமா யவன்போற்
பரப்பிய தழலெனப் பூத்த,
காந்தளி னருகு யானைகண் படுக்குங்
கற்குடி மாமலைப் பரனே. | 14 |
2828 | கல்லினால் வல்லப் பலகையால் வாளாற்
கமரினாற் சாணையாலன்பர்,
புல்லுமும் மலமும் போக்கிநின் னடிக்கண்
புகுந்தனர்யான்புகு மாறென்,
வெல்லும்வான் சைவம் விட்டுப்புன் சமயம்
விரும்புவார் போற்பல கந்தங்,
கல்லுவார் மணிக ளகழ்ந்தெறிந்தெடுக்குங்
கற்குடி மாமலைப் பரனே. | 15 |
2829 | வேணவா வெகுளி முதற்களை கட்டு
வேரற மனச்செயி லன்பாம்,
பேணறல் பாய்த்திப் பத்தியாம் பைங்கூழ்
பிறங்கயான் வளர்த்துய்வ தென்றோ,
மாணுறு வட்டப் பளிக்கறை மதிபோல்
வயங்கலா லுடுக்கண் மதனைக்,
காணவந் தாற்போல் வேரன்முத் திமைக்குங்
கற்குடி மாமலைப் பரனே. | 16 |
2830 | சூதினாற் பொருள்செய் துன்னடி யார்க்கே
துறுத்த மெய் யன்பரோ மூர்க்கர்,
வாதினாற் பொருள்செய் துண்டுடுத் துவக்கு
மறத்தொழி லெமர்களோ மூர்க்கர்,
சீதளக் கதிரோ னெனவுல கேத்தத்தினமும்
வெண் மதிமலர் ததைந்த,
காதநீள் சுனையின் மூழ்கிநின்றேறுங்
கற்குடி மாமலைப் பரனே. | 17 |
2831 | துன்றிய பூத விருளொரு பொருளுந்
தோன்றக்காட் டாதுபோ லிரண்டு,
ளொன்றினை யேனுங் காட்டிடா வனாதி
யுறுமலமொழித்துய்வ தென்றோ,
நன்றுநின் னுருவங் கண்டுகண்
புனல்பெய்நற்றவர்க் கருகுநி லாக்கல்,
கன்றலின் மதியைக் கண்டுதண்புனல்பெய்
கற்குடி மாமலைப் பரனே. | 18 |
2832 | தரணியான் மாக்க ளுடற்குரி மைகளிற்
றலைக்குமே லிலாதது போல,
வுரவுசெய் நின்ற னருட்குமே லிலையென்
றுண்மையோ ரறிவர்யான் வலனோ,
பொருள்செய்நம் மகளார் கதுப்பினுக் கிணையாப்
புகறகா தெனக்கறுத் துவந்த,
கருளினைத் துரந்தெக்காலமும் பகல்செய்
கற்குடி மாமலைப் பரனே. | 19 |
2833 | சேரர்நின் கயிலைக் கெழுந்தநாட் பரிக்குந்
திருப்பரி யுருக்கொண்டே னெனினு,
மோருமென் கிளையு முய்யுமெற் குறுமோ
வுதிக்குமாற் பரிக்குமஃ துறுமோ,
பாரவில் வயிரப் படையினாற் சுமந்த
பகையற வடுத்துற வுறல்போற்,
காரணைந் திரவி வெப்பற வுறைபெய்
கற்குடி மாமலைப் பரனே. | 20 |
2834 | அன்றுநன் புகலூர் மணிமுதற் றோற்றி
யரசினைச் சோதனைசெய்த,
தென்றுமெம் போல்வா ருய்பொருட் டன்றோ
விதனையுமெண்ணிலன் சிறியே,
னொன்றுமும் முனிவர் தமிழ்வளர் வரையென்
றொருமுனித் தமிழ்வரைத் தென்றற்,
கன்றுபன் மலர்வா சனையொடுற் றுலவுங்
கற்குடி மாமலைப் பரனே. | 21 |
2835 | பிறைவடங் கிடந்த பொம்மல்வெம் முலையார்
பெருங்களி மயக்கிடை வீழ்ந்து,
நிறைபொறி யிலானை யாண்டதென் னென்று
நினைவெறுப் பாரிலை யருள்வா,
யிறைபிர ணவகுஞ் சரமுமை பிடியீ
ரெச்சமும் யானையா னைக்கோ,
கறையடி வதியு மிடமெனக்கரிசூழ்
கற்குடி மாமலைப் பரனே. | 22 |
2836 | வறியவ ரகட்டும் பசித்தழ லவிய
வல்சியீந் திடுதலோ மாயாக்,
குறியுடைச் செல்வர்க் கீதலோ வறமக்
கொள்கைதேர்ந் தெனைப்புரந் தருள்வாய்,
சிறியபுன்சுரர்நன் றிலரென நின்னைத்
தேடுவார் போற்பல்வா னரங்கள்,
கறிகறித் துமிழ்ந்து குளிர்சுனை நேடுங்
கற்குடி மாமலைப் பரனே. | 23 |
2837 | பொற்புறு சபையின் மாதரார் நடனம்
புரிந்தியான் காண்பதை யொழித்துச்,
சிற்பர சபையி னின்றிரு நடனந்
தரிசிக்கப் பெறுவதெந்நாளோ,
மற்பொரு முசுக்கள் காந்தளைப் பாந்தண்
மணிப்பட மெனப்பயந் துந்திக்,
கற்பக தருவின் கழுத்தொடி தரப்பாய்
கற்குடி மாமலைப் பரனே. | 24 |
2838 | தட்பமே மிகுந்த சாகரம் புனிதத்
தடநதிப் புனலலா லெவரும்,
பெட்புறா திழிக்கு மங்கணப் புனலும்
பெருகிடின் வெறுப்பது முளதோ,
கொட்புறு மனத்தேன் பிதற்றுரை யுங்கொள்
குகைதொறு முறைதவர்க் குறுவெங்,
கட்பணி யுமிழ்ந்த மணிவிளக் கெடுக்குங்
கற்குடி மாமலைப் பரனே. | 25 |
2839 | மைக்கணார் முதலா மாயகா ரியங்கண்
மயலென வெறுத்தெனதுள்ள,
மெய்க்கணின் னடியார் பாதமே பற்றி
விடாவிருப் புடனுறவருள்வாய்,
மொய்க்குமீ னுவரி புகுந்தறன் மடுத்து
முழங்கிவந்தணைதரு முகிலைக்,
கைக்களி றோடிப் பிடியென வணைக்குங்
கற்குடி மாமலைப் பரனே. | 26 |
2840 | வேடமே பொருளா வுயிரளித் தவரை
மெய்ப்பொரு ளென்பருய் திறத்தோர்,
மாடமின் மக்கண் மெய்ப்பொரு ளென்று
மயங்முவேற் குய்திற மெவனோ,
பேடைமா மயின்மீ நோக்கியே யகவப்
பெருமகண் மகிழ்நனூர் தியெனக்,
காடுடைத் தருக்கோ னூர்தியையுய்க்குங்
கற்குடி மாமலைப் பரனே. | 27 |
2841 | பனிமதி நுதலெம் பிராட்டிமேற் கடைக்கண்
பாய்த்திநீ யாடுமா னந்தத்,
தனிநடங் காண வருள்வையேன் மற்றோர்
தவமுமோர் பேறும்வேண் டுவனோ,
நனியரம் பையர்தங் குழைகள்கொண்டெறிய
நறுவிளக் கோட்டுவா னரமக்,
கனிகள்கைப் பறித்து மீச்செல வெறியுங்
கற்குடி மாமலைப் பரனே. | 28 |
2842 | வளிமுதன் மூன்றும் பயிறர விடக்கால்
வகுத்தவிப் புழுக்குடி லந்தோ,
விளிவுறக் குலையு முன்னராண் டிடினுண்
டெனக்கினியெப்பிறப் புறுமோ,
துளிமுகிற் கூந்தற் சசிபுல வியினாற்
றுரந்தமுத்தாரமா நடஞ்செய்,
களிமயிற் கழுத்திற் பரிசிலின் வீழுங்
கற்குடி மாமலைப் பரனே. | 29 |
2843 | மன்னெகப் புளக முடலெலாம் புதைப்ப
மழைபொழி தருங்கணி னடியா,
ரினநகத் திரிவே னாணஞ்சற் றில்லே
னென்செய்கேனருள்செயூ டலினாற்,
சினமதக் களிறு தொடர்ந்திட
வோடுஞ்சிறுபிடி குறமட மாதர்,
கனதனத் திடியுண் டஞ்சிமீண் டணைக்குங்
கற்குடி மாமலைப் பரனே. | 30 |
2844 | தடித்தெழு மன்பே யுருவமாம் வேடர்
தம்பிரா னோவென்றி முன்னீ,
பொடித்தமுப் புரத்தும் வலியதோ வெய்ய
பொய்யினேன் றீவினை யுரையாய்,
கொடிச்சிய ரேன லிடித்திடு முலக்கைக்
கொம்புபட் டுடைந்திழி பாகற்,
கடிச்செழு நறவவ் வுரற்குழி நிறைக்குங்
கற்குடி மாமலைப் பரனே. | 31 |
2845 | தேயுநுண் மருங்கு லிறுத்தெழு முலையார்
சீறடிச் சிலம்பொலி நேடி,
யாயுமென் செவிநின் குஞ்சித பாதத்
தணிசிலம் பொலியறிந் திடுமோ,
பாயுமம் புலியின் குழவியும் வானப்
பரப்பிடை யுதித்திரு ளனைத்துங்,
காயுமம் புலியின் குழவியுந் தவழுங்
கற்குடி மாமலைப் பரனே. | 32 |
2846 | பந்தமார் கிளைக ளறத்துணித் துரிமைப்
பண்புடை மனையைநிற் களித்த,
வெந்தையா ரவரோ பிறர்மனை நயக்கும்
யாங்களோ நின்னடிக் கன்பர்,
முந்துமா தவத்து முனிவரே போல
முடிச்சிகை வளர்த்துவன் கிராதர்,
கந்தமே யுண்டு கலையத ளுடுக்குங்
கற்குடி மாமலைப் பரனே. | 33 |
2847 | நண்ணிமுன் னாலங் காட்டிற்குத் தலையா
னடந்திடு மம்மையோ நினது,
புண்ணியத் தலத்திற் காலினா னடந்தும்
புகாப்பெரும் படிறனோ பேயார்,
விண்ணியை யமர ரவியுணா விரும்பி
விரித்திரு கைகளு மேந்தக்,
கண்ணிய யாக முறுவர்செய் சாரற்
கற்குடி மாமலைப் பரனே. | 34 |
2848 | மதித்துனை யுள்ளச் சினகரத் திருத்தி
வாழ்ந்தவர் வாயிலா ரல்லர்,
துதித்துனைப் புகழாக் கொடியவெம் மனோரே
துயரும்வா யிலாரிஃ துண்மை,
யுதித்தசெங் கதிர்மீச் செல்பொழு தேத்த
வுறுந்திசைப் பாலரோ டுற்ற,
கதித்தகூற் றினைமுத் திட்டிட வுயர்ந்த
கற்குடி மாமலைப் பரனே. | 35 |
2849 | ஏத்தியன் புறுநின் னடியரை நின்னை
யிகழ்ந்துரை யாடி யுமத்தி,
நாத்தியென் றுரைத்து நான்பர மென்று
நந்துவார் மாட்டெனைக் கூட்டேல்,
பூத்திரள் சிந்திச் சூழ்பவர் பாவம்
போதல்போற் கயக்கருந் தானங்,
காத்திர ளுடுத்த சாரனின் றோடுங்
கற்குடி மாமலைப் பரனே. | 36 |
2850 | பொருந்திய சாந்தம் பொற்பணி முனிந்து
புண்ணிய நீறுகண் டிகையே,
தருந்திரு வெனவுட் கொள்ளுநா ளென்றோ
சாரலிற் குடாவடி தவழ்த,
லருந்தவ ரியற்றும் பெருமகஞ் சிதைப்பா
னடுத்தவர் சாபத்திற் கஞ்சிக்,
கருந்தயித் தியர்க ளிரிவது கடுக்குங்
கற்குடி மாமலைப் பரனே. | 37 |
2851 | அருந்தலை விரும்பி யணைத்தலைக் காண
லவாவலை யுயிர்த்தலைக் கேட்க,
வருந்தலை யெல்லா நின்னடிக் காக்கி
வருந்தலை மையுமெனக் குளதோ,
முருந்தலை சாரற் றேக்கடிப் படுத்த
மொய்ம்மயி ரெண்கின்மேற் கிராதர்,
கருந்தலை வைத்து முடங்கத ளுறங்குங்
கற்குடி மாமலைப் பரனே. | 38 |
2852 | மன்னுசெங் கதிரோ னன்றியு மவன்கல்
வாய்த்தழ றோன்றுமோ வதுபோற்,
பன்னுநின் னருளை யன்றியெவ் வுயிரும்
பளகறு முத்தியிற் புகுமோ,
மின்னிடை யெயிற்றி மாதர்தண் சுனைத்தம்
விளங்குருக் கண்டறற் குடிகொள்,
கன்னிய ரெனக்கை கூப்பிநின் றழைக்குங்
கற்குடி மாமலைப் பரனே. | 39 |
2853 | சந்திரற் றரித்த நின்றிரு முடியிற்
றழலா வையுமுடன் வைத்தாய்,
வந்தது புகழே யன்பரோ டெனைநீ
வைப்பினும் வருவதுபுகழே,
யிந்திரன் மயங்க நீன்மணிச் சுடர்மே
லெழீஇயொரு முனிவனே போல்வெண்,
கந்தடு களிற்றைக் கருங்களி றாக்குங்
கற்குடி மாமலைப் பரனே. | 40 |
2854 | தெளியுநின் கருணை மரகதக் கொழுந்தே
சிவணுமென்பசியபுனேடிக்,
குளிர்பய னுதவுங் கோவினை யருத்தேன்
கோதினையருத்துவேற் குளதோ,
வொளிசெய்பொன் னுலகிற் கொடுமுடி யுரிஞ
வுதிரும்பொற் றுகளிடை மூழ்கிக்,
களிறுமா தங்கப் பெயர்ப்பொருள் விளக்குங்
கற்குடி மாமலைப் பரனே. | 41 |
2855 | தேகமே நானென் றுனியிரு சார்புந்
திடமுறக் கொண்டவத் தைகளுள்,
ளேகியே யுழன்று திரியுநா ளொழிந்துன்
னிணையடிவணங்குநா ளுளதோ,
போகுயர் குடுமிக் கருகிருந் தெயினர்
பொன்னுல கத்தவ ரிசைக்குங்,
காகுளி துத்தந் தாரங்கேட் டுவக்குங் கற்குடி மாமலைப் பரனே. | 42 |
2856 | பணியும்வெள் ளெலும்பு நரம்பும்பூண் டதற்குன்
பாலெவர் வினாவினர் தகாதென்,
றணிதர விடையார்க் கருளினை யெனையுமாளினத்
தன்மையாய் விடுமால்,
பிணிமுகச் சாயற் கொடிச்சியர்வதுவைப்
பெருநல நுகரமங் கலநாள்,
கணியெனக் கணிக ளேடவிழ்த் துரைக்குங்
கற்குடி மாமலைப் பரனே. | 43 |
2857 | மல்லலம் புவியிற் கூற்றினைக் கடத்தல்
வயங்குநின் றிருவடித் துணையே,
புல்லிய நெறியார்க் கன்றிமற் றல்லாப்
புல்லிய நெறியினர்க் காமோ,
வல்லியங் குழலா ருறுவெறி யாட்டி
லணிகெழுமுருகியந் துவைக்கக்,
கல்லெனு மொலியே செல்லொலி மழுக்குங்
கற்குடி மாமலைப் பரனே. | 44 |
2858 | பஃறலைப்பாய லான்முதற் றேவர்
பகுத்தொதுக் கிடநந்தியோச்சுஞ்,
சுஃறொலிச் சூரல் கண்டுகை யேந்தித்
துதிக்குநின் றிருமுனென் றுறுவேன்,
சிஃறொழில் களுஞ்செய் யாதுசெய் நின்னைத்
தெளிதவர் புரிமகப் புகைபாற்,
கஃறெனுங் கானிற் குயினொடு தவழுங்
கற்குடி மாமலைப் பரனே. | 45 |
2859 | மையினுங் கழிந்த கருங்குழன் மடவார்
மயக்கினை நயந்து மட் சுமையா,
மெய்யினுட் புகுந்து பொய்யினுட் சுழலும்
வீணனுக்கெங்ஙன மருள்வாய்,
வையினுட் பழகு நெடுங்கணைக் கிராதர்
வயங்கெழு தொண்டகந் துவைப்பக்,
கையினுட் குணிலென் றொளிர்பிறையெடுக்குங்
கற்குடி மாமலைப் பரனே. | 46 |
2860 | கொடும்பசித் தழலு ணனிமுழு கியும்பொற்
குடமெடுத்தாட்டினா ரன்ப,
ரடும்பலூ ணுண்டுங் கைதொழ வருந்து
மடியனுக்கெங்ஙன மருள்வாய்,
விடுஞ்சுடர்க் கற்ப மாமலர் பறித்து
மேலவர்கண்வழி விரும்பிக்,
கடும்புட னிறங்க வேரல்க ளோங்குங்
கற்குடி மாமலைப் பரனே. | 47 |
2861 | மறையவர் திருவை வைதிகர் துணையை
வருபர சமயகோ ளரியைக்,
குறைவிலா வமுதைக் காழியுண் ஞானக்
கொழுந்தினைத் துதிக்குமா றருள்வாய்,
நறைகம ழலங்கற் கதுப்பரம் பையர்க
ணன்குமை திலகந்தீட் டுதற்குக்,
கறைதபு சுனைக ளாடியிற் பொலியுங்
கற்குடி மாமலைப் பரனே. | 48 |
2862 | மைக்கருங் கடலிற் கன்மிசை மிதந்து
மாறினின் னருட்கட லழுந்து,
மெய்க்கணெம் பெருமா னாவினுக் கரசை
விளம்பிலேனெங்ஙன முய்வே,
னைக்கரு நெடுங்க ணாய்ச்சிய ருறிக்க
ணளையெடுத் தவனென நிலவைக்,
கைக்கருங் களிறு கவளமென் றெடுக்குங்
கற்குடி மாமலைப் பரனே. | 49 |
2863 | நின்னுடைத் தோழப் பெருந்தகைப்
பிரானை நிகரறுமுதுகிரிச் செம்பொன்,
மன்னுமாற் றிட்டுக் குளத்தினி
லெடுத்தவள்ளலைப் பரசுமா றருள்வாய்,
துன்னுசெந் தினையின் குரல்கவர்குருகின்
றொகுதியைக் கவண்கயிற் றெயினக்,
கன்னியர் மணிவைத் தெறிந்தெறிந் தோட்டுங்
கற்குடி மாமலைப் பரனே. | 50 |
2864 | துதிகரைந் துனக்குன் னடியருக் கன்பு
துறுத்தலே முத்தியென் றெண்ணேன்,
மதிசெயு நானே பரமெனு மாயா
வாதியு மாயின னழகே,
திதியவன் பிரம னின்னமுந் தேடத்
திகழுநின்னுருவென வோங்கிக்,
கதிரொளி மழுக்குங் கோபுரம் பலசூழ் கற்குடி மாமலைப் பரனே. | 51 |
2865 | ஆணவ மகன்ற வறிவன்றி யுருவி
லையநீ பல்லுருக் கொண்டு,
பேணுபன் னாமம் புனைந்துபல் லிடத்தும்
பிறங்குத லுயிர்கட்கென் றறியேன்,
மாணநின் னடியு முடியுங்காண் கினுமம்
மாலயனிவற்றடி முடியுங்,
காணரி தெனச்செய் பொன்மதில் பலசூழ்
கற்குடி மாமலைப் பரனே. | 52 |
2866 | தினகரன் பூத விருள்விடக் கிரணஞ்
செலுத்தல்போற் சிறியன்மும் மலமா,
மினவிருள் விடநீ யருள்செலுத் திடினுண்டின்றெனின்
விடலென்று மின்றாந்,
தனபதி நகரி லதிகமீ தென்னத்
தவழ்சுடர் மணிபல பதித்த,
கனகமா ளிகைகள் பலவுடுத் தோங்குங்
கற்குடி மாமலைப் பரனே. | 53 |
2867 | நவையறு மாசி னாமமப் பூதி நாயனார்
தாஞ்செயு மறங்க,
ளவையினன் கெழுதி யுய்ந்தனர் யானின்
றளவுஞ்சொல் லியுமறியேனாற்,
சுவைதரும் பல்பூக் கறித்துவாய் குதட்டித்
துணர்த்தபைஞ்சூதமா நீழற்,
கவையடி மேதி துயில்வய லுடுத்த
கற்குடி மாமலைப் பரனே. | 54 |
2869 | தாலிகொண் டுறுநெற் கொளச்செலும் பொழுது
தக்ககுங் கிலியங்கொள் புனிதர்க்,
கேலுமன் பனந்தங் கோடிகூற் றொருகூறெய்தினு
மையமின் றுய்வேன்,
மாலிருங் கடந்த களிற்றின மறைய
வளர்கதிர்க் குலைச்செழுஞ் சாலிக்,
கால்கள்பாய் பழனம் பலவுடுத் தோங்குங்
கற்குடி மாமலைப் பரனே. | 55 |
2869 | தூரமாஞ் செல்வச் செருக்கர்பி னடந்து
தொடர்ந்துளந் திகைப்பதை யொழிந்து,
சீரிய நின்மெய் யன்பரைத் தொடர்ந்து
திகைப்பறச் செல்லுநா ளுளதோ,
வாரிசத் தடத்தை யுழக்கிய பகட்டு
வாளைபாய்ந் துறுகருக் கலங்கக்,
காரினைக் கலக்குங் கணியுடுத் தோங்குங்
கற்குடி மாமலைப் பரனே. | 56 |
2870 | கூற்றினை யுதைத்துங் காமனை விழித்துங்
கொன்றநின் றனக்கன்பு செய்யார்,
மாற்றறுங் கூற்றின் றண்டமுங் காம
வருத்தமு மெங்ஙன மொழிவார்,
தாற்றிளங் கமுகின் கழுத்திறப் பாயுந்
தகட்டகட் டிளநெடு வாளைக்,
காற்றடம் பணைக ணனியுடுத் தோங்குங்
கற்குடி மாமலைப் பரனே. | 57 |
2871 | மின்னுசெந் தழலாய் நின்றுமென் பாதி
மிலைந்துமல் லறநுதல் விழித்து,
முன்னுநஞ் சயின்றுந் தெரிக்குநிற் கயன்மா
லொப்பெனக் கரைநரும் வாழ்க,
பன்னுகூன் குலைய குறுங்கழுத் தரம்பைப்
பழங்கனிந் தொழுகிய செழுந்தேன்,
கன்னலின் படப்பை நனைக்குந்தண் பணைசூழ்
கற்குடி மாமலைப் பரனே. | 58 |
2872 | இயல்புடை யோகத் திருந்தநா ளெவரு
மெவையுமின் புணர்ப்பற விருந்த,
செயலுணர்ந் துமையைப் புணர்ந்தரு ணீயே
தெளிபர மென்பது தெளிந்தே,
னயலுறு முளரி மணந்தமக் கிலாத
தறிந்துநெற் கதிர்தலை வணக்குங்,
கயலுடைப் பழனக் கணியுடுத் தோங்குங்
கற்குடி மாமலைப் பரனே. | 59 |
2873 | பராபர நினது மேனியிற் பட்ட
பாண்டியன் கைப்பிரம் படிதான்,
சராசர மனைத்தும் படுதலா னீயே
தறபர னெனவுளந் துணிந்தே,
னிராவெனத் திரியுங் கவையடிக் கயவா
யெருமைகள் கன்றுளிப் பொழிபால்,
கராமலை மடுக்க ணிறைதரும் பணைசூழ்
கற்குடி மாமலைப் பரனே. | 60 |
2874 | பங்கயா சனனுந் திருநெடு மாலும்
பாகசா தனனும்வா னவரு,
மெங்குநா டியுங்கா ணரியநின் பாத
மெளியதன் பருக்கென வுணர்ந்தேன்,
கொங்குலாந் தடத்திற் சலஞ்சல முகுத்த
கொழுங்கதிர் முத்தம்வில் வீசிக்,
கங்குலை மழுக்கும் பணைமருங் குடுத்த
கற்குடி மாமலைப் பரனே. | 61 |
2875 | ஐயவென் னுள்ள வெள்ளமிந் திரிய
வடற்குலை யுடைத்ததி விரைவிற,
செய்யநின் பாத பங்கயக் கடலிற்
சேர்தரப் படருநா ளென்றோ,
நெய்யணி கூந்த லுழத்தியர் நெடுங்க
ணிழலற லிடைக்கண்டு மள்ளர்,
கையினாற் கயலென் றரித்திடுங் கணிசூழ்
கற்குடி மாமலைப் பரனே. | 62 |
2876 | கட்டுவீ டருள்வோ னீயெனத் தெளிந்து
கரிசுறு புன்றெய்வப் பற்று,
விட்டுனை யடைந்தேற் கெப்பற்று மறுத்துன்
மெய்ப்பற்றைப் பற்றுமாறருள்வாய்,
வட்டவாய்க் கமல மதுமடை யுடைக்க
மள்ளர்கள் கரும்படு மினிய,
கட்டியா லடைக்குங் கணிமருங் குடுத்த
கற்குடி மாமலைப் பரனே. | 63 |
2877 | விரிதனு கரண புவனபோ கங்கள்
வினைவழிக் கொடுத்தவை துய்த்த,
பரிவுயி ரறப்பி னொடுக்கிமீட் டாக்கும்
பரிவினுங் கதிதர லெளிதே,
நெரிமருப் பெருமை கரும்பினைக்
குதட்ட நேரிழி சாறவ னிரப்புங்,
கரிசறு மகணி மருங்குடுத் தோங்குங்
கற்குடி மாமலைப் பரனே. | 64 |
2878 | செறிபிறப் பென்னும் பேதைமை நீங்கச்
சிறப்பெனுஞ் செம்பொருள் காண்ப,
தறிவெனத் தெரிக்குங் குறட்பொரு ளறிந்து
மறிகிலன் போற்பிற காண்பேன்,
வெறிமலர்ப் பணைநெற் பச்சிளங் கதிர்கள்
விண்ணகத் தேனுநா நீட்டிக்,
கறிசெய வளரும் படுகர்சூழ் பழனக்
கற்குடி மாமலைப் பரனே. | 65 |
2879 | வெம்பிய காமம் வெகுளியுண் மயக்கம்
வேரறப் பறித்துநின் பதமே,
நம்பியென் புருக வனபுசெய் நாளு
நாயினேற் குள்ளதோ வருள்வாய்,
பம்புபன் மலர்கண் மருதவேந் துறையப்
பன்மணி குயிற்றிய பைம்பொற்,
கம்பலம் விரித்தாற் போலடர் பணைசூழ்
கற்குடி மாமலைப் பரனே. | 66 |
2880 | வையமும் வானு முய்யவன்
புருவாய் வாதவூர் வந்தவ தரித்த,
வையனன புரையை நயந்துபா ராட்டு
மவ்வள வாவதெற் கருள்வாய்,
செய்யதா மரையின் பன்மல ரொளிர்த
றிகழ்தர விழித்துவச் சிரத்த,
கையினான் கிடத்தல் போன்மெனும் பணைசூழ்
கற்குடி மாமலைப் பரனே. | 67 |
2881 | ஒழுக்கமன் பருளா சாரநற் சீல
முறவுப சாரம்வந் தித்த,
லிழுக்கிலா வாய்மை தவந்துற வடக்க
மிவைகளி லொன்றும்யா னறியே,
னழுக்கிலா வமுத முடுக்கள போற்
சிதற வணிமதி மேற்பெரு வாளை,
கழுக்கடை யெனப்பாய் படுகர்சூழ் தெய்வக்
கற்குடி மாமலைப் பரனே. | 68 |
2882 | நின்னுரை வழியே நிற்பவர் நில்லார்
நீளற மறஞ்சுவர்க் காதி,
மின்னுபோ கத்தா னரகத்தாற் றொலைத்து
வீட்டுய்ப்போ னீயெனத் தெளிந்தேன்,
மன்னிய தென்னம் பழம்பல வீழ
வருக்கையின் பழங்கிழிந் திழிதேன்,
கன்னலங் கழனி பாய்தரும் பணைசூழ்
கற்குடி மாமலைப் பரனே. | 69 |
2883 | மானிடப்பிறவி வந்தது மனத்தால்
வாக்கினாற் காயத்தாற் பணிசெய்,
தானிடத் தைந்து மாடுநின் னடிக்கீ
ழமரவென் றறிந்திலன் சிறியேன்,
கூனுடைக் குலைய குறுங்கழுத் தரம்பைக்
கொழுங்கனி யிழிந்ததேன் கருப்பங்,
கானிடைப் பாயும் படுகர்சூழ் தெய்வக்
கற்குடி மாமலைப் பரனே. | 70 |
2884 | பொருள்செய்சன் மார்க்க நெடுஞ்சக
மார்க்கம் புத்திர மார்க்கமின் பாக்கு,
மிருமைசெய் தாத மார்க்கமிம் மார்க்கத்
தியானொரு மார்க்கமு மறியேன்,
பருமர கதமுத் தந்துகிர் கண்டம்
பாளைசெம் பழத்தினாற் காட்டிக்,
கருமுகி லணவுங் கமுகடர் கணிசூழ்
கற்குடி மாமலைப் பரனே. | 71 |
2885 | கொச்சையர்க் குயர்மா னியுமர சினுக்குக்
குலவுமப் பூதியுமுலக,
நச்சுசுந் தரருக் குதியரும் போல
நான்சிறந் துய்வதெந் நாளோ,
வச்சணங் கயில்வேற் கண்ணுழத் தியர்நெல்
லரிதருங் கொடும்புற விரும்பைக்,
கச்சப வெரிநிற் றீட்டிடுங் கணிசூழ்
கற்குடி மாமலைப் பரனே. | 72 |
2886 | படர்புகழ்க் காழிப் பிள்ளையார்க் கிவனைப்
பாரெனச் சற்றுநீ மொழிந்தாற்,
பிடகன்மாத் தலையி லுருமுவீழ்த் தவரென்
பெருவினைக் கும்மது வீழ்ப்பா,
ரடுமடைப் பள்ளி யுலைக்கழு நீர்செய்
யாவிகால் குளம்பல நிரம்பக்,
கடலுடைத் தென்னப் பாயுமென் பால்சூழ்
கற்குடி மாமலைப் பரனே. | 73 |
2887 | நயந்தரு நாவுக் கரசருக் கிவன்பா
னாட்டம்வை யென்னினப்பூதி,
பயந்தசேய்க் குற்ற விடந்தொலைத் தவரென்
பாசவல்விடத்தையுந் தொலைப்பார்,
வயந்தரு மள்ள ருடைப்பினை யூரு
வரைகுவி நவமணி வாரிக்,
கயந்தலை யெனநின் றடைத்திடுங் கணிசூழ்
கற்குடி மாமலைப் பரனே. | 74 |
2888 | பழிதபு குணவன் றொண்டருக் கிவன்பாற்
பார்வைசெ யென்பையேற் கராவாய்க்,
குழியினின் றொருசேய் மீட்டவர் சனனக்
குழியினின் றென்னையு மீட்பார்,
வழிமதுப் பொழிபூங் கொடிகடாய் வளைப்ப
வளைந்துபைங் கழைகணின் றிடுதல்,
கழிவில்கைக் கொடுவேள் பொரல்பொருங் கணிசூழ்
கற்குடி மாமலைப் பரனே. | 75 |
2889 | அருவமா யுருவ மாயரு வுருவா யனைத்துயிர்க்
குயிருமா யறிவாய்ப்,
பொருள்படு மறைக்குந் தெரிவரி யாயாம்
புராணநிற் றெரிதலெற் கெளிதோ,
சுருள்விரி யரம்பைக் குருத்துமீ யசைந்து
சுரர்மினார் கலவியெய்ப் பாற்றுங்,
கருள்படு பொதும்பர்ப் படுகர்சூழ் தெய்வக்
கற்குடி மாமலைப் பரனே. | 76 |
2890 | செவியினாற் கேட்டு மறிகிலே னின்னைத்
தெரிந்தவர் போற்பல பிதற்றிக்,
குவிதரக் கவியும் புனைவனுன் னிடினென்
குணமெனக் கேநகை தருமா,
லவிருநெற் பணையின் ஞெண்டுகள் கிளைத்த
வளவில்பல் வளையெலா நிரம்பக்,
கவிழிணர்ச் சூதத் தாதுகுங் கணிசூழ்
கற்குடி மாமலைப் பரனே. | 77 |
2891 | அருமறை தெரிதண் டீசர்பா லென்னை
யடைக்கலம் புகுத்துவையானால்,
வெருவறத் தந்தை தாடுணித் தவரென்
வெம்பவத் தாளையுந் துணிப்பார்,
மருவிய வுணவு கொடுவரச் சென்ற
மடவனச்சேவலை நோக்கிக்,
கருவுயிர்த் துறைபே டலமருங் கணிசூழ்
கற்குடி மாமலைப் பரனே. | 78 |
2892 | நானவார் கூந்தற் பரவையார் மனைக்கு
நள்ளிரு ணாப்பணீ தூது,
போனநா ளாரூர் மறுகிலோ ரெறும்பாய்ப்
பொருந்தினும் வருந்திடா துய்வேன்,
கூன்முது கிப்பி யுயிர்த்தவெண் முத்தங்
குவிதரக் கயிலையே யென்று,
கான்மலர் தூவிச் சுரர்தொழுங் கணிசூழ்
கற்குடி மாமலைப் பரனே. | 79 |
2893 | கெடுத்திடு முலோகா யதன்முத லான
கீழ்ப்படுஞ் சமயர் பொய் யுரையை,
யடுத்திடும் படியெப் பிறப்பெனக் குறினு
மருளனின் னடிக்கன்பே யருள்வாய்,
மடுத்தவெண் குருகோர் முடக்கிழ நாரை
வாய்க்கொளு முணவினைத் தட்டக்,
கடுத்திடா தறவோர் போலுறை கணிசூழ்
கற்குடி மாமலைப் பரனே. | 80 |
2894 | தரிசனங் கொடுத்தா ளுயர்ந்தவ னீயான்
றாழ்ந்தவ னியல்பினெப்பொருளுந்,
தெரிபவ னீயா னீதெரி விக்கத் தெரிபவ
னின்னடிக் கடியே,
னரிசிதர்ந் தயில்கொன் றாள்வழக்
கறுக்கு மங்கணார் முகமதி கண்டு,
கரிசறக் குமுத மலருமென் பால்சூழ்
கற்குடி மாமலைப் பரனே. | 81 |
2895 | பொருவினின் பூசை யென்னும்புண் ணியத்தாற்
பொலிசிவ ஞானம்பெற் றடங்கி,
மருவுற மேல்கீழ் தருமறம் பாவ மாற்றிநின்
னடிக்கணென் றுறுவேன்,
குருமலர்ச் செந்தேன் புலியடிப் பைங்காய்க்
கோழரை யரம்பையைச் சாய்த்துக்,
கருநிறக் கவரி நீந்தப்பாய் கணிசூழ்
கற்குடி மாமலைப் பரனே. | 82 |
2896 | யானது செய்தேன் பிறரிது செய்தார்
யானென தென்னுமிக் கோணை,
ஞானவா ரழலால் வெதுப்புபு நிமிர்த்து
நான்செவ்வே நிற்கவென் றருள்வாய்,
மீனுண வளித்து விரிசிறை நாரை
மென்மடப் பெடையொடு திளைக்குங்,
கானகன் மென்பூந் தடத்தமென் பால்சூழ்
கற்குடி மாமலைப் பரனே. | 83 |
2897 | மூதறி வுடையோர் புகழ்சிறுத் தொண்டர்
முளரித்தா ளடைந்திலே னடைந்தான்,
மேதகு சேயை யறுத்தவர் வெறுத்தென்
வினையினை யறுக்கவஞ் சுவரோ,
மாதர்மென் றடத்தில் வெள்ளிதழ்க் கமல
மலரினை மடவனச் சேவல்,
காதலி னணைக்கப் பெடைதுயர் பணைசூழ்
கற்குடி மாமலைப் பரனே. | 84 |
2898 | பெருகிய வெள்ளந் திரைக்கட லன்றிப் பிபீலிகை யளையினும் புகல்போ,
லுருகிய வன்ப ரன்றியென் பாலு முன்னருள் புகுவது வழக்கால்,
பருதிய யிரமோர் கடலிடைத் தோன்றும் பானமைபோ லொவ்வொரு மடுவிற்,
கருதுசெங் கமலம் பலமலர் பணைசூழ் கற்குடி மாமலைப் பரனே. | 85 |
2899 | உயிரெலா நின்ன தடிமையெப் பொருளு
முன்னுடை மைப்பொரு ளென்னச்,
செயிரற வுணர்ந்த நின்னடி யவாதாள்
சிறியனே னடைந்துய்வ தென்றோ,
குயிலெனப் பேசுங் கடைசியர் வதனக்குறுநகை
மதிநில வென்னக்,
கயிரவங் கருதி மலர்பணை யுடுத்த
கற்குடி மாமலைப் பரனே. | 86 |
2900 | பாவியேன் சிந்தை நின்னடிக் காக்கிப்
பணிவிடைக் கிருகையுமாக்கி,
நாவினைத் திருவைந் தெழுத்தினுக் காக்கி
நவையற வுய்யுநா ளுளதோ,
வாவியிற் பொலிவெண் டாமரை மலர்போன்
மதியுறப் பெருக்கெடுத் தொழுகுங்,
காவிரிப் புனல்பாய் நெடும்பணை யுடுத்த
கற்குடி மாமலைப் பரனே. | 87 |
2901 | மிடைத்தம ருடற்றும் பலகுண மறுத்து
மிகுசிவா னந்தமூற் றெடுப்பக்,
கிடைத்துனைக் காண வாணவ வெழினி
கீழயான் பெறுவதெந் நாளோ,
வுடைப்பினை மள்ள ரடைக்குமுன் வராலவ்
வுடைப்படை படவுடை மடையின்,
கடைத்தலை வெடிபோய் விழும்பணை யுடுத்த
கற்குடி மாமலைப் பரனே. | 88 |
2902 | ஐந்துபே ரறிவும் பார்வையாய் முடிய
வடுத்திடு கரணமீ ரிரண்டுஞ்,
சிந்தையாய் முடிய நின்றிரு ந்டனந்
தரிசிக்கு நாளுமெற் குளதோ,
விந்திர தருவோ ரளிக்குந்தே னளியா
வியல்பினை நோக்கிவெண் மலராற்,
கந்தவார் பொழில்க ணகைக்குமென் பால்சூழ்
கற்குடி மாமலைப் பரனே. | 89 |
2903 | பூப்பயி னந்த வனம்பல வியற்றேன்
பொருந்தல கிடேனினா லயத்தி,
லாப்பிகொண் டைதா மெழுகிடே னெங்ங
னடியனே னுய்யுமா றருள்வாய்,
வீப்பயி லளிகண் மூக்குழ வழிதேன்
விரிகடற் படுமுவ ரகற்றுங்,
காப்பயின் மென்பான் மருங்குடுத் தோங்குங்
கற்குடி மாமலைப் பரனே. | 90 |
2904 | அவாவெனப் படுவ வெவ்வகை யுயிர்க்கு
மணியவெவ் விடத்து மெஞ்ஞான்றுந்,
தவாவரு பிறப்பின் வித்தென வுணரேன்
றண்ணரு ளெங்ஙனம் பெறுவே,
னுவாமதி தவழுஞ் சோலையி லிளைஞ
ரொளிர்கத லியைமறை மாதர்,
கவானென வணைக்கு நெடும்பணை யுடுத்த
கற்குடி மாமலைப் பரனே. | 91 |
2905 | மலைக்கொடி படருங் கற்பக தருவே
வயங்கருண் மழை பொழி முகிலே,
புலைக்கொடி யனையா ளென்றுமெய் யாவிப்
பொய்யினே னடையுநா ளென்றோ,
நிலைக்கொடி யாட வுலகங்கொண் டாட
நிறைமலர்ச் செங்கொடி யாடக்,
கலைக்கொடி யாடு மாளிகை பலசூழ்
கற்குடி மாமலைப் பரனே. | 92 |
2906 | அற்குடி கொண்ட விரைநறுங் கூந்த
லணிமுலை யெம்பிராட்டி யையான்,
சொற்குடி கொண்ட யாப்பினா லன்பாற் றுதித்திடப்
பெறுநன்னா ளென்றோ,
விற்குடி கொளும்பொன் னுலகமேத் தெடுப்ப வியனொளி
குடிகொள்பன் மணியென்,
கற்குடி கொளச்செய் நற்குடி மலைதாழ்
கற்குடி மாமலைப் பரனே. | 93 |
2907 | பல்லெலாந் தெரித்துச் சொல்லெலாந் துறுத்துப்
பாட்டெலாம் பாடினீர் யாமு,
மில்லெலா மாய்ந்தோங் கொடுப்பதற் கிலையென்
னிவர்கள்பாற் புலவரென் பெறுவார்,
சொல்லெலாந் திருவைந்தெழுத்திவண் வாழ்வோர்
தொழிலெலாம் பணிவிடை யென்றுங்,
கல்லெலாஞ் சிவலிங் கம்மெனச் சுரர்தாழ்
கற்குடி மாமலைப் பரனே. | 94 |
2908 | பொற்பக மலர்ந்த மாதரர் மையற்
புணரியி லழுந்திடா துனக்கே,
யற்பக மலர்ந்து சிவானந்தப் புணரி
யழுந்திடு மாறெனக் கருள்வா,
யெற்பக மலர்ந்த குவட்டுறும் யானை
யீர்ங்கவு ளளிகளைக் கையாற்,
கற்பக மலர்ந்த குழையெடித் தோச்சுங்
கற்குடி மாமலைப் பரனே. | 95 |
2909 | புவிமுழு தளந்தோ னேடியுங் காணாப்
பொன்னடித் தாமரை காண்பான்,
குவிமனத் தோடு மகம்படித் தொண்டு
கொண்டியா னுய்வதெந் நாளோ,
வவிர்தரு பிறையைக் கண்டவில் வேட
ரவாவொடு கொடிச்சியர் தமது,
கவினுத லென்னப் பொட்டணிந் துவக்குங்
கற்குடி மாமலைப் பரனே. | 96 |
2910 | மன்றினின் னடனங் கண்டகண் கொண்டு
மற்றினிக் காண்பதி யாதென்,
றொன்றிய சிந்தை யுறுதிகொள் ளுவனே
லுய்குவே னெனக்கது போதுங்,
குன்றவ ரேனற் குரல்களை யறைக்கட்
கொண்டுபோய்க் குவித்தடும் யானைக்,
கன்றினான் மிதிப்பித் துதிர்தினை யளக்குங்
கற்குடி மாமலைப் பரனே. | 97 |
2911 | நனியிடை யறாம லுன்னடி நினைக்க
நாயினேற் கருளுவை யாயி,
னினிவரு கதிரெங் கெழினுமெண் ணேன்யா
னிருப்பனீ தருளிட வேண்டுந்,
துனியறு களிற்றின் கோடுபட் டுடைந்து
சுட்டபொன் போற்பல வருக்கைக்,
கனிபழங் கீண்டு சுளைபல வுதிருங்
கற்குடி மாமலைப் பரனே. | 98 |
2912 | நீதிசேர் சைவத் தடைந்தவ ரடையா
நின்றவ ரடைபவர் தமக்கியான்,
பாதகக் குழிசித் தொடர்பற வடிமைப்
படும்பரி சென்றுநீ யருள்வாய்,
கோதில்கற் பகத்தி னறுங்குள கருத்திக்
கொழுமத யானையங் கூந்தற்,
காதலம் பிடியைப் புலவிதீர்த் தணைக்குங்
கற்குடி மாமலைப் பரனே. | 99 |
2913 | சைவமே பொருண்மற் றவையல வென்று
சார்திரு நீறுங்கண் டிகையுந்,
தெய்வவைந் தெழுத்தும் பற்றறப் பற்றத்
திருவரு ளென்றெனக் கருள்வாய்,
பைவளர் மணியைத் தழலென நினைந்து
பாவடிப் பருமநல் வேழங்,
கைவளர் கடநீர் மழையெனப் பொழியுங்
கற்குடி மாமலைப் பரனே. | 100 |
2914 | வெண்பா.
நிலமாலை கொண்ட நெடுஞ்சடையி லென்பின்
குலமாலை யுஞ்சேர்த்துக் கொண்டாய் -- பலமேலோர்
சொன்மாலை கொள்செவியிற் றூக்கற் குடியாயென்
புன்மாலையுங் கொளது போல். | 101 |
