உயர்திரு பாரதியார்

ஞானக்கூத்தன்

சிறுவயதில் நான் பார்த்த நடனம் ஒன்றில்
ஆடினார் இளம் பெண்கள் இருவரேதோ
பாட்டுக்கு. எவெரெழுதித் தந்தா ரந்தப்
பாட்டென்று நான் கேட்டேன், உம்மைச் சொன்னார்
சிறுவயதில் நான் சென்ற பொதுக் கூட்டத்தில்
சூடுள்ள சிலவரிகள் ஒருவன் சொன்னான்
எவெரெழுதித் தந்தவரி என்றேன். வேர்த்த
முகம் துடைத்துக் கொண்டபடி உம்மைச் சொன்னான்
மணியறியாப் பள்ளிகளில் தண்டவாளத்
துண்டொன்று மணியாகத் தொங்கல் போலக்
கவிஞரில்லாத் தமிழகத்தில் எவெரெல்லாமோ
கவிஞரெனத் தெரிந்தார்கள் உமக்கு முன்பு
அணைக்காத ஒலிபெருக்கி மூலம் கேட்கும்
கலைகின்ற கூட்டத்தின் சப்தம் போலப்
பிறகவிஞர் குரல் மயங்கிக் கேட்குமின்னும்
நீர் மறைந்தீர் உம் பேச்சை முடித்துக் கொண்டு.